Nog goed herinner ik mij toen ik hier net was, dat regelmatig de term ”Het Koetshuis” viel. Pas na enige tijd kreeg ik door dat hij de aanduiding was voor het zaaltje naast de pastorie in Beek. Hoogstwaarschijnlijk heeft de naam “Het Koetshuis” betrekking op de ruimte waar ooit lang geleden een koets gestald was. Mogelijk dat de dominee zich voortbewoog in een dergelijk rijtuig. Waar het paard dan verbleef, is onduidelijk. Wellicht ergens in een stal verderop. In elk geval, sinds jaar en dag heet de zaalruimte naast de pastorie: “Het Koetshuis”. In het boekje over “Protestants Beek” van Wim Hoogstraten en Henk van Loo uit 1983, lees ik: “In 1948 wordt besloten dat bovendien de schuur naast de pastorie zal worden verbouwd tot verenigingsgebouw. Dit wordt op 27 juli 1949 feestelijk geopend”. Of van meet af aan de naam “Het Koetshuis” aan dit verenigingsgebouw is toebedeeld, is mij niet bekend. Vanaf de zomer van 1949 is deze ruimte dus gebruikt voor alle mogelijke  kerkelijke activiteiten. Dat is een tijdsspanne van 68 jaar. In al die jaren zijn er in deze zaal heel wat gesprekken gevoerd over het wel en wee van de kerk. Over persoonlijke- en geloofszaken. En over de Bijbel. Er is vergaderd en overleg gepleegd. Er is gezongen en er werd catechese gehouden. Er werd met elkaar koffiegedronken. En als er wat te vieren viel, stond de deur open.
“Het Koetshuis” had zo zijn eigen plek in onze gemeente. Het was op zondagmorgen na de kerkdienst een vaste route richting “Het Koetshuis” voor de koffie. Vaak bleven de aanwezigen nog lang met elkaar praten rond de tafel of staande rond het witte keukenblok. Zelf bewaar ik goede herinneringen aan deze ruimte. Het was een zaal met een eigen sfeer. Heel wat uren heb ik er doorgebracht vooral in verband met vergaderingen van moderamen en kerkenraad. Deze vergaderingen werden bewust hier gehouden om “Het Koetshuis” mee te laten doen binnen het geheel van de gemeente.
 
Vele jaren heeft de Cantorij er haar repetities gehad op de maandagavond. Zittend in mijn werkkamer kon ik meegenieten van het zingen op de achtergrond. Lang was “Het Koetshuis” ook de ontmoetingsruimte voor de soos en later voor de ouderenkring. Vele kosters hebben in de loop der jaren hun werk gedaan in “Het Koetshuis”.
 
Na al die jaren is er een einde gekomen aan het gebruik van deze ruimte. Met de verkoop van kerk en pastorie in Beek per 1 september a.s. verdwijnt ook “Het Koetshuis”. Inmiddels is de ontruiming gaande. Het orgel is verkocht. De stoelen zijn van de hand gedaan. En de laatste opruimwerkzaamheden zullen in de komende weken plaatsvinden. En dan is het voorbij met “Het Koetshuis” in Beek. Tegelijk gaat het kerkelijk leven verder. Koffiedrinken na de dienst vindt voortaan plaats in de kerk zoals in Urmond. De cantorij komt bij elkaar in de Ontmoetingskerk. Daar vinden vanaf nu ook de vergaderingen van de kerkenraad plaats. En voor de ouderenkring zoeken we nog naar een oplossing. Wat blijft zijn de herinneringen, die velen zullen hebben aan deze karakteristieke ruimte. Maar laten we ondanks het verlies ook in dankbaarheid terugkijken op wat deze ruimte ons geboden heeft aan vele mooie ontmoetingen en gesprekken. Ds. Pier Prins  

Vele jaren zat Greet op zondagmorgen achter het orgel en begeleidde ze de gemeentezang.  Ze deed dat altijd op een bescheiden en invoelende manier. Niet alleen in de kerken van Geleen, Beek en Urmond was Greet lang actief, maar ook daar buiten. Onlangs heeft ze aangegeven een punt te gaan zetten achter het orgelspelen op zondag. Het wordt haar te veel, ook wat betreft de voorbereidingen die ze altijd zeer serieus heeft genomen. Dankbaar en blij zijn we dat Greet met ons de lofzang gaande heeft gehouden en zo haar bijdrage aan de liturgie heeft geleverd. We willen dan ook niet zomaar en ongemerkt haar afscheid laten passeren. Daarom zullen we in de dienst van 3 september in Beek afscheid van haar nemen als organiste van onze gemeente en haar bedanken voor haar jarenlange inzet. In deze dienst zal Greet officieel voor het laatst spelen. Graag van harte welkom in deze dienst in Beek

II Makkabeeën in de Zomerkerk (6 en 13 augustus)
In de zomerkerk van de afgelopen jaren lag steeds een zgn. apocrief Bijbelboek opengeslagen. .We hebben delen gelezen uit Tobit, Judit en uit de Wijsheid van Jezus Sirach. Graag wil ik ook dit jaar weer een dergelijke apocrief Bijbelboek bij u onder de aandacht brengen. De keuze is deze zomer gevallen op het II Makkabeeën. 
De boeken I en II Makkabeeën zijn verbeten verzetsgeschriften. Ze verhalen hoe de Joden in een heftige en taaie strijd verwikkeld zijn met de Seleuciden en hun brute koning Antiochus IV Epifanes.  Deze Seleuciden kwamen voort uit het grote en machtige Griekse rijk van Alexander de Grote (356 tot 323 v.Chr.). Toen Alexander  de Grote op jonge leeftijd plotseling overleed, werd zijn immense rijk verdeeld onder diens generaals. Aanvankelijk viel Palestina onder Egypte. Later, in 198 v, Chr. kwam Palestina in handen van Syrië (ofwel: de Seleuciden). Vooral diens koning Antiochus IV Epifanes deed er alles aan om de Joden aan zich te onderwerpen, ook in godsdienstig opzicht. Deze koning zag zichzelf als een afbeelding van de Griekse God Zeus. En hij wilde daarom dat geheel Judea zich zou buigen voor de Griekse goden, met Zeus voorop. De koning plunderde de tempel in Jeruzalem. Hij liet in dezelfde tempel een extra altaar voor Zeus plaatsen. De Thorarollen nam hij in beslag. Hij verbood de uitoefening van de Joodse cultuur. Op het houden van de sabbat en de besnijdenis zette hij de doodstraf. Een reactie bleef niet uit. De Joden (vooral die van het platteland) kwamen in opstand. Het was vooral een joodse priesterfamilie, de Makkabeeën, die vooropgingen in de strijd. In beide boeken worden hun daden bezongen, gecombineerd met  gebeden, klaagliederen en redevoeringen. Deze zomer lezen we uit II Makkabeeën 6, waarin we vernemen hoe de tempel wordt ontwijd en de joodse godsdienst wordt verboden. En we lezen eveneens uit hetzelfde hoofdstuk over de marteldood van Eleazar. Eleazar was een bejaarde schiftgeleerde die weigerde varkensvlees te eten, waardoor hij op het schavot de doodstraf kreeg toegediend. Hij verkoos principieel een eervolle dood boven een onrein leven.
 
Het zijn diepgaande onderwerpen die in dit hoofdstuk aangesneden worden, namelijk de vrijheid van godsdienst en het opofferen van je leven ter wille van de godsdienst. Het zou uiteraard fijn zijn als u zich ter voorbereiding zou verdiepen in deze boeken.

 

Met ingang van juni 2017 heeft Bertha Verkerk, na zo’n  9 jaar,haar taken als voorzitter van de Diaconale Raad neergelegd.  

Wij danken Bertha voor al haar inzet en betrokkenheid.  

Gelukkig mogen wij haar nog wel raadplegen en zal zij coördinator van HIP blijven.  

Wij wensen Bertha al het goede voor de toekomst en succes bij alles wat zij nog zal ondernemen.  

De diaconale raad  

Om het 500-jarig jubileum van de Reformatie te herdenken, presenteert het Internationaal Museum van de Reformatie (MIR) in Genève de tentoonstelling PRINT! De eerste pagina’s van een revolutie (4 juni-31 oktober 2017) en toont daarmee het historisch belang van de uitvinding van de boekdrukkunst.
Met de hulp van museumbezoekers ontstaat in de loop van de tentoonstelling een volledige Bijbel, gedrukt op een replica van de Gutenberg-drukpers en met authentieke technieken. Op 31 oktober, de laatste dag van de tentoonstelling, zal de Bijbel gebonden worden.
Titels uit de begintijd van de boekdrukkunst tonen de omwentelingen in de cultuur, wetenschap en religie van de 16e eeuw. Het museum toont zeldzame uitgaves van Luthers vertaling van het Nieuwe Testament en Erasmus’ Lof der Zotheid. Daarnaast zal een reeks evenementen de tentoonstelling begeleiden, waaronder lezingen en forumgesprekken.
Meer informatie: https://www.musee-reforme.ch/en/print-2017/